Zvizdal

Een filmisch portret over twee mensen, wonende in een spookstad. Een verhaal over eenzaamheid en overleving, als gevolg van een mislukt atomisch experiment.

1986. Zo’n 90 steden rond de stad Pripyat worden geëvacueerd. Door het mislukken van een kernproef neemt het leven van de inwoners een drastische wending. Ze verlaten hun huizen om nooit meer weer te keren.

Pétro en Nadia, een echtpaar van toen 60 jaar oud, geboren en getogen in Zvizdal, weigeren de evacuatie. Ze verkiezen in hun oude dorp, in hun huis te blijven. Een spookdorp. Alle bekenden zijn verdwenen, alleen hun geplunderde huizen getuigen van een voormalige bedrijvigheid. Versteende plaatsen, overwoekerd door de natuur die weer vrij spel krijgt.

Gedurende de periode van 2011 tot 2016 volgt Berlin Pétro en Nadia om een evolutie over de jaren heen te kunnen schetsen. Hoe draagt men een afzondering van jaren? Er is het ontbreken van electriciteit, lopend water en verwarming. Er zijn de bijgeloven, er is de vodka, het prevelen, het vloeken, het zingen, de tandpijn, ouderdomskwalen, het 20 kilometer wandelen naar de winkel, het wachten op iemand van de bewoonde wereld.

Zvizdal is een portret over eenzaamheid, overleving, armoede, hoop en liefde tussen twee oudere mensen met rondom hen het kleurloze, geurloze maar permanente stralingsgevaar.